Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Ο RAYMOND BELLOUR (editor, Trafic) διαλέγει ταινία και πρόσωπο των 90's

Level Five (1997, Chris Marker)

Επειδή είναι το φιλμ που πιο αποφασιστικά υποστηρίζει το πέρασμα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον των εικόνων, ανάμεσα στη μνήμη του σινεμά μέσω της μνήμης της Ιστορίας κι ενός σινεμά που πρόκειται να έρθει και για το οποίο δε ξέρουμε πολλά ακόμα.


Manoel de Oliveira
Επειδή ως ο γηραιότερος κι ένας από τους πιο ευρηματικούς φορμαλιστές στο παρόν της κινηματογραφικής ιστορίας, είναι εκείνος μέσω του οποίου η δημιουργία του σινεμά συμπίπτει με τον εγγύτερο τρόπο με την ανάγκη για πολιτισμό.

Top ten (τα προσωπικά αγαπημένα χωρίς συγκεκριμένη σειρά):

Smoking/No Smoking (1993, Alain Resnais)
Histoire(s) du Cinema (1997-98, Jean-Luc Godard)
Goodbye South, Goodbye (1996, Hou Hsiao-Hsien)
Sombre (1998, Philippe Grandrieux)
Dead Man (1995, Jim Jarmusch)
Man of the Story (1996, Adoor Gopalakrishnan)
Du Jour au Lendemain (1997, Jean-Marie Straub & Daniele Huillet)
Caro Diario (1993, Nani Moretti)
Su tutte le vette é pace (1999, Yervant Gianikian & Angela Ricci-Lucchi)
And Life Goes On (1992, Abbas Kiarostami)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου