Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

The Part I Throw Away

Forget that tune that we play, Tom.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

sad eyes



I don't like the things you don't say
Leaving it for such a long long time
Why do you show me those sad sad eyes
Each time you decide to pass on by

And when you smile those sad eyes
Look sadder and sadder still

Autumn's hue in those sad eyes
Makes me love and love them more
I'll have a bath, I'll make the dinner
And then I'll go wait for a long long time
But still you've not passed my door

And when you smile those sad eyes
Look sadder and sadder still

I can tell that you're lonely
But it seems now
There's nothing you want me to do
So I won't try to take the sadness
From those eyes that I love
Leave it open for someone else to

And when you smile those sad eyes
Look sadder and sadder still

Trying to hold it together
Keep my love as light as a feather
Sad eyes baby it's been such a long time
Keep my heart breaking in the dark
Come and spend the night

Trying to hold it together
Keep my love as light as a feather
Sad eyes baby it's been such a long time
Keep my heart breaking in the dark
Come and spend the night

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Sha la la

Ώρα 05.30.
Ακόμα νύχτα είναι.
Αλλά δεν είναι το σκοτάδι, ούτε το κρύο που σου τραβάει την προσοχή.
Είναι η σιωπή.
Και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι μέσα σε αυτή τη σιγή, δεν ακούς ούτε καν τον ήχο από τα βήματά σου.
Φάντασμα σε πόλη φαντασμάτων, σε ώρες που κάποτε τυλιγόσουν προστατευτικά, έκρυβες το πρόσωπό σου στο ζεστό κορμί κι άφηνες επίτηδες το ένα αυτί ελεύθερο για να ακούς την ήρεμη αναπνοή δίπλα.
Τέλεια στιγμή για να καταλάβεις, ίσως για πρώτη φορά, πόσο μεγάλος είναι ο ουρανός.
Και πόσο νομοτελειακό για δύο αστεράκια, όσο κι αν κόλλησαν το ένα πάνω στο άλλο τόσο όμορφα, να απομακρυνθούν σιγά-σιγά σε αυτό το χάος και να γίνουν (όπως και πριν ανταμώσουν) δύο ξένοι στον απέραντο ορίζοντα.
Αλλα και τόσο στενόχωρο.

(Βλέπεις, έμεινα μόνος εγώ για να μου περιγράφω τον ουρανό)

Don't you know all my dreams...